[śląskie] #szlakami na Magurkę Wilkowicką
Górska pętla prowadząca na czwarty co do wysokości szczyt Beskidu Małego to urozmaicona i nieforsowna trasa dla rodziny, z kilkoma przyjemnymi i widokowymi przystankami. Magruka Wilkowicka ponadto zapewnia piękne widoki na Beskid Mały, Śląski i Żywiecki czy też odpoczynek w schronisku.
SPIS TREŚCI:
- Jaki szlak wybrać na Magurkę Wilkowicką? Charakterystyka oraz mapa trasy widokowej pętli
- Gdzie zostawić samochód w drodze na Magurkę Wilkowicką?
- Magurka Wilkowicka - ciekawostki, opis szlaku i atrakcje w okolicy
- Krótka trasa alternatywna na Magurkę Wilkowicką
- Przydatne linki w drodze na Magurkę Wilkowicką
- Magurka Wilkowicka - galeria zdjęć
Jaki szlak wybrać na Magurkę Wilkowicką? Charakterystyka oraz mapa trasy widokowej pętli
Trasa: Wilkowice skrzyżowanie (miejsce parkingowe), Chatka na Rogaczu, Skrzyżowanie pod Rogaczem, Rogacz, Pod Magurką, Magurka Wilkowicka, Wilkowice ul. Strażacka, Wilkowice skrzyżowanie (miejsce parkingowe)
Typ: pętla
Najwyższy punkt: Magurka Wilkowicka (908 m n.p.m.)
Region: Beskid Mały
Dystans wg mapy: 8,3 km
Szacowany czas wg mapy: 2 h 53 min (sprawdzony przelicznik z małymi dziećmi: x 1,5 - ok 4,5 h)
Magurka Wilkowicka - mapa trasy:
Gdzie zostawić samochód w drodze na Magurkę Wilkowicką?
Blisko czarnego szlaku, z którego rozpoczynamy trasę, wzdłuż ulicy Żywieckiej, znaleźć można miejsce do zaparkowania samochodu. Niestety w pobliżu szlaku nie ma przygotowanego parkingu.
Magurka Wilkowicka - ciekawostki, opis szlaku i atrakcje w okolicy
Trasę na szczyt rozpoczynamy na skrzyżowaniu ruchliwej trasy 942 w Wilkowicach (ul. Żywiecka) i 'osiedlowej' ulicy Malinowej, podążając szlakiem czarnym. Około pół kilometra dzieli nas do granicy lasu, który skutecznie separuje od miejskiego tumultu. Kolejny kilometr, który musimy pokonać potrafi dać w kość, ponieważ podejście to jest strome, ale to jedyny taki odcinek na trasie.
Szlak czarny zaczyna łączyć się z czerwonym, a za kilkadziesiąt metrów traficie na pierwszy charakterystyczny punkt naszej trasy - Chatkę na Rogaczu (obecnie: Studenckie Schronisko Turystyczne na Rogaczu). Dojście do tego prywatnego schroniska jest poza wyznaczonym szlakiem, jednakże śmiało możecie z niego zboczyć, odwiedzić ją i ponownie wskoczyć na szlak bez schodzenia z tej ścieżki. A warto to uczynić, gdyż prócz możliwości zakupu posiłku, znajduje się tu punkt widokowy na najwyższy szczyt Beskidu Śląskiego - Skrzyczne.
Szlakami czarnym i czerwonym dojdziecie na sam szczyt Rogacza, który zawdzięcza nazwę od imienia zbójnika z Wilkowic, który działał na tych terenach i podobno został w okolicy szczytu pogrzebany. Na szczycie nasza trasa łączy się z kolejnym szlakiem - żółtym, który będzie towarzyszyć do kolejnego punktu trasy: Pod Magurką. Kilkanaście metrów wcześniej położona jest Chata na Magurce, która funkcjonuje w sezonie letnim. Oferuje ciepłe posiłki i duży ogródek letni z placem zabaw dla dzieci. Posiłki z tego miejsca stają się wyjątkowe ze względu na piękną panoramę Beskidu Śląskiego ze Skrzycznem na czele.
Zaledwie 10 minut drogi od tego miejsca dzieli nas do Schroniska PTTK na Magruce Wilkowickiej, czyli najwyższego punktu naszej trasy. Jako, że główny posiłek postanowiliśmy zjeść przy Chacie na Magurce, zeszliśmy z trasy w stronę Sokołówki, żeby sprawdzić widoki na Jezioro Międzybrodzkie (szlak niebieski), wydłużając trasę do schroniska.
Ciekawostką jest fakt, że obecne Schronisko Górskie PTTK na Magurce jest trzecim z kolei. Dwa pierwsze strawiły pożary (1905 oraz 1912). Charakterystycznym punktem Magurki jest stojący nieopodal schroniska budynek ośrodka narciarstwa biegowego, którego dach służy za taras widokowy. Warto w tym miejscu wspomnieć, że na stokach Magurki oraz sąsiednich szczytów wyznaczono trasę biegową z czterema pętlami, spełniającą wymogi FIS (Międzynarodowa Federacja Narciarska). Wracając do widoków - przy sprzyjających warunkach pogodowych, z podszczytowej polany dojrzycie Babią Górę, Pilsko, Wielką Raczę, Baranią Górę, Skrzyczne i Klimczok.
Powrót zaplanowaliśmy szlakiem zielonym, który w końcowej fazie naszej wycieczki ponownie łączy się z czarnym, zataczając tym samym pętlę. Ta część trasy prowadzi głównie lasem, przecinając asfaltową drogę, która prowadzi do schroniska. Część zielonego szlaku możecie pokonać tą właśnie drogą. Ostatnie dwa kilometry pętli to powrót przez Wilkowice, chodnikami.
Krótka trasa alternatywna na Magurkę Wilkowicką.
Jeśli szukacie alternatywnej, a przy okazji szybszej i łatwiejszej trasy prowadzącej na szczyt Magurki Wilkowickiej, powinniście skorzystać z zielonego szlaku z Wilkowic. Niestety w pobliżu nie znaleźliśmy parkingu, ale wzdłuż ulicy Wyzwolenia powinniście znaleźć takie miejsce (np. przy piekarni/cukierni Czader czy też na skrzyżowaniu z ulicą Wyzwolenia i Prostą).
Przydatne linki w drodze na Magurkę Wilkowicką
Magurka Wilkowicka - galeria zdjęć
.png)
.png)
Zielony szlak łatwy i przyjemny!
OdpowiedzUsuń